آکنه بزرگسالی، علل و عوامل ایجاد آن

گروه بهداشتی فیروز
2 بهمن, 1402
بدون دیدگاه
3 دقیقه زمان مطالعه
آکنه بزرگسالی

وجود جوش و آکنه در صورت، یکی از ترسناک‌ترین لحظه‌های دوران نوجوانی به حساب می‌آید. اشتباهی که بسیاری از ما مرتکب می‌شوند این است که فکر می‌کنند بعد از دوران نوجوانی، این مشکل به پایان می‌رسد، در حالی که واقعیت این است که بسیاری از افراد حتی در دوران بزرگسالی نیز با مشکلات آکنه مواجه می‌شوند. اگرچه تحمل این مشکل در دوران بزرگسالی خیلی راحت‌تر است، اما به هر حال، یک جوش ساده پیش از یک مراسم و مهمانی مهم می‌تواند تبدیل به کابوسی برای هر کس شود. آیا آکنه بزرگسالی همان جوش‌های دوران نوجوانی است که در بدن حضور دارند و گاهی بیرون می‌زنند؟ یا آیا آکنه و جوش‌های دوران نوجوانی و بزرگسالی کلا دو چیز کاملا متفاوت است؟ این سوالات باعث تحقیقات و بررسی‌های گسترده توسط پژوهشگران شده است و نتایج آنها در ادامه آمده است.

جوش صورت چطور بیرون می‌زند؟

آکنه بزرگسالی

جوش صورت در چند مرحله تشکیل می‌شود. ابتدا، وقتی که فولیکول‌های مو با چربی و سلول‌های مرده پوست بسته می‌شوند، وضعیتی به وجود می‌آید که به آن آکنه یا جوش معروف است. در این شرایط، معمولاً جوش‌های سر سیاه، سر سفید و جوش‌های قرمز التهابی روی صورت، پیشانی، سینه و بالای کمر و شانه‌ها ظاهر می‌شوند. هرچند جوش صورت به طور معمول در دوران نوجوانی رخ می‌دهد، اما افراد در تمام سنین حتی در بزرگسالی ممکن است با آن مواجه شوند.

آکنه بزرگسالی

آکنه بزرگسالی، یکی از مشکلات پوستی است که به طور معمول برای افراد بالای 25 سال تشخیص داده می‌شود و دو نوع اصلی دارد:

  1. آکنه پایدار که از دوران نوجوانی آغاز می‌شود و تا دوران بزرگسالی ادامه می‌یابد.
  1. آکنه دیررس که در دوران بزرگسالی ظاهر می‌شود و فرد در دوران نوجوانی هیچ نوع آکنه و جوشی را تجربه نکرده است.

آکنه در پوست ظاهر می‌شود زمانی که منافذ پوست بسته می‌شوند و چربی پوست راهی برای خروج نمی‌یابد. تجمع چربی زیر منافذ پوست باعث ایجاد برآمدگی، رشد باکتری و ایجاد انواع جوش می‌شود.

علت آکنه بزرگسالی

هنوز دلیل اصلی آکنه بزرگسالی دقیقا مشخص نشده است، اما پژوهشگران معتقدند که عوامل بیولوژیکی مشابه و مرتبط با آکنه دوران نوجوانی ممکن است در به وجود آمدن آکنه بزرگسالان نقش داشته باشند.

اختلالات در غدد درون ریز، استعداد ژنتیکی، مقاومت پروپیونی باکتریوم آکنه به آنتی بیوتیک‌ها، استفاده از لوازم آرایش، سیگار کشیدن و فشار عصبی به عنوان عوامل اصلی جوش زدن در نظر گرفته می‌شوند. تا کنون هیچ دلیل مشخص و روشنی برای تفاوت‌های بالینی بین آکنه در دوران نوجوانی و بزرگسالی مشخص نشده است.

در ادامه، هر یک از این عوامل به صورت جداگانه و با استفاده از زبانی ساده توضیح داده می‌شوند.

تغییرات هورمونی

آکنه بزرگسالی

تغییرات هورمونی، به عنوان اختلالات غدد درون ریز، مهمترین عاملی هستند که باعث شروع آکنه می‌شوند؛ زیرا هورمون‌ها توسط سیستم غدد درون ریز تولید می‌شوند. آندروژن‌ها که به عنوان هورمون‌های مردانه شناخته می‌شوند، حتی در زنان نیز به مقدار کم وجود دارند و دلیل اصلی بروز آکنه بر روی پوست را تشکیل می‌دهند.

افزایش تولید این هورمون‌ها در بروز وقایع زیر نقش دارد که منجر به ظهور آکنه می‌شود:

  1. افزایش تولید سبوم (چربی پوست) در منافذ پوست.
  2. بسته شدن منافذ پوست با پروتئین کراتین که توسط سلول‌های پوستی به نام کراتینوسیت تولید می‌شود.
  3. افزایش رشد باکتری پروپیونی باکتریوم آکنه بر روی پوست فرد؛ این باکتری در پوست تمام انسان‌ها حضور دارد.
  4. ایجاد التهاب که باعث متورم و قرمز شدن جوش‌ها می‌شود.

آکنه در دوران نوجوانی معمولاً با افزایش سن و استحکام سطح هورمون‌ها از بین می‌رود، اما آکنه و جوش‌های دوران بزرگسالی همچنان در برخی از افراد، به دلایلی که هنوز به طور کامل شناخته نشده، بروز می‌کنند.

ژنتیک

استعداد ژنتیکی، به معنای ارثی‌بودن بیماری‌ها یا مشکلات سلامتی خاصی از جمله آکنه بزرگسالان، امری مهم است. اگر اعضای خانواده شما به یک بیماری خاص مبتلا باشند، احتمال دارد که شما نیز به آن بیماری مبتلا شوید. در مورد آکنه بزرگسالان نیز، اگر سابقه خانوادگی آکنه بزرگسالان وجود داشته باشد، احتمال دارد که شما نیز متأثر شوید.

هرچند، مطالعاتی روی دوقلوها نشان داده است که عوامل محیطی نیز می‌توانند در این مورد نقش داشته باشند.

روند رشد باکتری پروپیونی باکتریوم آکنه در داخل منافذ پوست، به بیشتر شدن قرمزی و متورم شدن جوش‌ها منجر می‌شود. همچنین، بسیاری از محصولات مراقبت پوستی و آرایشی حاوی مواد چرب و غلیظی هستند که می‌توانند باعث بسته شدن منافذ پوست شوند.

توصیه پزشکان پوست و پژوهشگران، به استفاده از محصولات غیرکومدون‌زا یا غیر مولد جوش است که از بسته شدن منافذ پوست جلوگیری می‌کنند.

استرس

آکنه بزرگسالی

هرچند این موضوع هنوز به طور کامل ثابت نشده است، اما بسیاری از پژوهشگران معتقدند که فشارهای عصبی و استرس می‌توانند تأثیرگذار باشند. استرس ممکن است بر روی چگونگی پاسخ سیستم ایمنی بدن به انواع عفونت‌ها، از جمله عفونت‌های تولید شده با پروپیونی باکتریوم آکنه، تأثیرگذار باشد. همچنین، استرس می‌تواند به بهم زدن تعادل هورمون‌ها و در نتیجه بروز آکنه کمک کند.

سیگار کشیدن

پژوهش‌های متعددی درباره تأثیر سیگار بر آکنه در بزرگسالی انجام شده و نتایج متضادی گزارش شده است. برخی از مطالعات افزایش ایجاد آکنه به دلیل سیگارکشیدن را تأیید می‌کنند و برخی دیگر آن را رد می‌کند. برخی محققان اعتقاد دارند که سیگار کشیدن با تغییر در ترکیب چربی پوست ممکن است به ایجاد آکنه کمک کند.

رژیم غذایی

بعضی از متخصصان پوست‌ومو معتقدند که مصرف مواد غذایی سرشار از مواد قندی می‌تواند یکی از عوامل موثر در ایجاد جوش و آکنه در برخی افراد باشد. اما تا کنون، آزمایش‌های دقیق و منظم برای تأیید ارتباط میان آکنه و رژیم غذایی انجام نشده و نتایج گزارش‌شده بیشتر بر پایه نظرسنجی‌ها استوار است.

تفاوت آکنه بزرگسالی و نوجوانی

آکنه بزرگسالی و نوجوانی، علیرغم مشابه بودن عوامل موثر در بروز آن، تفاوت‌های مهمی دارند:

  1. در آکنه بزرگسالان، معمولاً در زنان بیشتر از مردان دیده می‌شود، در حالیکه در دوران نوجوانی، آکنه بیشتر در پسران رواج دارد.
  2. آکنه در دوران بزرگسالی، به دلیل بسته شدن منافذ پوست (کومدون) کمتر ایجاد می‌شود، اما التهاب جوش‌ها در بین بزرگسالان بیشتر از نوجوانان است؛ بنابراین، زخم‌های ناشی از آکنه در این دوره بیشتر ممکن است باقی بماند.
  3. هر دو نوع آکنه می‌توانند روی صورت، گردن و تنه ایجاد شوند.
  4. تحقیقات نشان می‌دهد که آکنه بزرگسالان، هم در زنان و هم در مردان، بیشتر در نواحی نزدیک گونه‌ها، چانه و فک ظاهر می‌شود.

حقایق جالب در مورد آکنه بزرگسالی

همانطوری‌که در ابتدا اشاره شد، هنوز تمامی علل و عوامل ایجاد آکنه بزرگسالی مشخص نشده اما به هر حال به برخی از سوالات مربوطه پاسخ داده است. در زیر به برخی از نتایج تحقیقات اشاره شده است:

  1. آکنه‌های دیررس در زنان بیشتر از مردان وجود دارد.
  2. تغییرات هورمونی می‌تواند بر آکنه زنان در دوران بزرگسالی تأثیرگذار باشد، به خصوص دوره قاعدگی.
  3. آکنه پایدار از آکنه دیررس رایج‌تر است و ممکن است شدیدتر باشد.
  4. گونه‌ها، چانه و فک بیشتر مستعد آکنه بزرگسالان هستند.
  5. آکنه دیررس ضایعات پوستی (کومدون) کمتری به جای می‌گذارد اما نسبت به آکنه پایدار التهاب بیشتری ایجاد می‌کند.

درصد بزرگسالانی که دچار آکنه می‌شوند بسیار متفاوت است، با توجه به جنسیت، سن و حتی قومیت.

تجربه‌های مختلفی از آکنه و جوش‌های زیر پوستی در دوران نوجوانی و بزرگسالی وجود دارد. اگر نوجوان هستید، ممکن است با استفاده از محصولات ضد آکنه یا مراجعه به پزشک برای مشاوره و درمان این مشکل مدیریت کنید. اما اگر بزرگسال هستید، تجربه خود را با ما به اشتراک بگذارید و بیان کنید که چگونه با این مسئله برخورد کرده‌اید و چه راه‌حل‌هایی برای درمان آکنه بزرگسالی از طریق تجربه خود پیشنهاد می‌کنید.

بدون دیدگاه
اشتراک گذاری
اشتراک‌گذاری
با استفاده از روش‌های زیر می‌توانید این صفحه را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.